Znakiem rozpoznawczym Tadeusza Baranowskiego jest chaos uzyskiwany nie poprzez malowanie pędzlem na płótnie, ale poprzez nakładanie się materii i struktur. Dominują elementy organiczne, splątane siecią dziwnych struktur. Straszne, że aż piękne! I ten jedyny z swoim rodzaju sposób traktowania koloru. Bez cienia fałszu i wątpliwości.
 | Tadeusz Baranowski Absolwent Wydziału Grafiki i Malarstwa ASP w Warszawie, pracownia prof. A. Nacht-Samborskiego i prof. A. Kobzdeja. Dyplom z wyróżnieniem w 1969 roku.
Udział w licznych wystawach w kraju i za granicą m.in. Helsinki, Wystawa Studentów Warszawskiej ASP, Warszawa, Galeria Współczesna, „Najmłodsze Pokolenie”, Warszawa, Stara Kordegarda, IX Debiut Absolwentów ASP, Berlin Zachodni, Wystawa Polskiej Sztuki Współczesnej, Warszawa, Galeria Sztuki MDM. Grupa AUT, Warszawa, Galeria Współczesna Teatru Wielkiego, Lublin, Biuro Wystaw Artystycznych. „Młode Pędy”, Sopot, BWA. Sopot. Ogólnopolska Wystawa Młodego Malarstwa, Rzeźby i Grafiki, Szczecin, V Jubileuszowy Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Warszawa, III Festiwal Sztuk Pięknych, Warszawa, Galeria Sztuki MDM. Wystawa Młodych, Warszawa, Galeria Sztuku Współczesnej, Warszawa, Zachęta. VI Festiwal Sztuk Pięknych, Warszawa, Zachęta. „Siusiu w torcik”. V prezentacje wyboru prac ze zbiorów Zachęty.
Oprócz malarstwa zajmował się także grafiką użytkową (szczególnie prasową tworząc liczne autorskie layouty pism) oraz twórczością dla dzieci, za którą otrzymał od ministra Kultury i Sztuki oraz Dziedzictwa Narodowego medal „Gloria Artis” (2007 r.). W latach 1984 -1990 współpracował z belgijskim wydawnictwem Editions du Lombard. Znalazł się jako jedyny polski ilustrator w ekskluzywnym wydaniu piosenek J. Brela wydanym w Belgii i Francji. Za sprawą swoich autorskich komiksów dla dzieci (m.in. „Antresolka Profesorka Nerwosolka”, „Skąd się bierze woda sodowa”, czy „Podróż smokiem Diplodokiem”) znalazł się w amerykańskiej antologii wydanej przez wydawnictwo Universe pt. „1001 comics you must read before die”.
Jego obrazy znajdują się w zbiorach Zachęty, MKiS, Teatru Studio w Warszawie oraz w zbiorach prywatnych.
W tej chwili tworzy nowy cykl obrazów zatytułowanych „Przestrzenie”. Stworzył własną technikę malarską wykorzystującą różnorodne materiały (pleksi, tkaniny, polistyren, akryle, oleje, itp.) Pozwala ona na konstruowanie prac bliskich płaskorzeźbie poprzez piętrowe nakładanie warstw różnorodnej materii. W jego abstrakcyjnej rzeczywistości odnajdziemy także pejzaże, martwe natury.
|
 |
