Władysław Laskonogi

Władysław Laskonogi (ok. 1165-1231). Syn Mieszka Starego, tron krakowski objął po śmierci ojca, książę gnieźnieński i poznański. Możnowładcy opowiadali się jednak w większości za Leszkiem Białym księciem sandomierskim, synem Kazimierza Sprawiedliwego. Władysław został wygnany z Krakowa, a Leszek objął dzielnicę senioralną. Władysław nie pogodził się z przegraną i dążył do odzyskania dzielnicy krakowskiej, mając oparcie w Wielkopolsce. Wkrótce po śmierci Leszka cel ten osiągnął, jednakże został ponownie wygnany, tym razem przez panującego na Mazowszu księcia Konrada, który jako brat Leszka Białego zgłaszał pretensje do dziedzictwa. Po tej klęsce utracił rownież Wielkopolskę. Schronił się na Śląsku, gdzie swe dzielnice zapisał w testamencie goszczącemu go księciu Henrykowi Brodatemu. [malarstwo]