Kazimierz Jagiellończyk

Kazimierz Jagiellończyk (1427-1492). Młodszy syn Władysława Jagiełły i Zofii Holszańskiej, wielki książę litewski, król polski od 1447 r. Ograniczył wpływy kardynała Zbigniewa Oleśnickiego i możnowładców z nim związanych, którzy rządzili Polską za czasów jego poprzednika. Prowadził aktywną politykę dynastyczną, sadowiąc swego syna Władysława na tronie czeskim w 1471 r. i węgierskim w 1490 r. Pragnął umocnienia władzy królewskiej, opierał się na szlachcie, ograniczajśc wpływy możnowładców. Kazimierz przyłączył do Polski Prusy Królewskie prowadząc tzw. wojnę trzynastoletnią z Zakonem Krzyżackim zakończoną pokojem toruńskim. Zachodnie ziemie państwa krzyżackiego weszły w skład Królestwa. Umocnił swą pozycję, zapewniając sobie - po latach sporów - prawo mianowania na stolice biskupie. Należy zaznaczyć, iż biskupi wchodzili do Rady Królewskiej. Jego długie rządy sprzyjaly rozwojowi gospodarczemu i kulturalnemu kraju. Polska stawała się mocarstwem europejskim. [malarstwo]