Ludomir Sleńdziński.........(8)
(Wilno 1889 - Kraków 1980)
Studiował w 1909-16 w Akademii petersburskiej u D. Kardowskiego. W 1920 wrócił z Rosji do kraju, 1923-25 mieszkał we Włoszech i odwiedzał Paryż, 1927-29 odbył podróże po Bliskim Wschodzie, Afryce, Grecji i Hiszpanii. Był członkiem Wileńskiego Tow. Artystów Plastyków. Mieszkał w Wilnie, gdzie od 1925 był profesorem na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego, po 1945 w Krakowie, gdzie prowadził katedrę rysunku i rzeźby na Wydziale Architektury Politechniki. Malował na desce i gipsie, rzadko używając płótna, portrety, studia portretowe i kompozycje figuralne w konwencji neoklasycznej, czerpiąc inspirację z włoskiego renesansu. Dużą wagę przywiązywał do perfekcyjnego malarskiego rzemiosła, próbując wznawiać techniki dawnych mistrzów. Stosował złocenia, srebrzenia i podrzeźbianie partii obrazów, które niekiedy stawały się polichromowanymi płaskorzeźbami. Uprawiał malarstwo dekoracyjne. [*]
"Portret żony Ireny", 1925, olej na płótnie na sklejce, 195 x 92 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa
"Autoportret", 1925, farby metalizujące, ołówek, tusz, karton, 36 x 30 cm, Galeria im. Sleńdzińskich, Białystok
"Portret Antoniego Czechowicza", 1914, olej na płótnie na tekturze, 57 x 47 cm, Galeria im. Sleńdzińskich, Białystok
Obrazy malarza w portalu malarze.com
Życiorys malarza w Wikipedii: http://pl.wikipedia.org/wiki/Ludomir_Sleńdziński
Zobacz wyniki aukcji
PRACE ARTYSTÓW WSPÓŁCZESNYCH NA SPRZEDAŻ
PRACE ARTYSTÓW WSPÓŁCZESNYCH NA SPRZEDAŻ
