"Jeździec na siwym koniu", ok. 1842, olej na płótnie, 67,5 x 56 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa
"Portret syna artysty z psem", ok. 1840, olej na płótnie, 94,3 x 68,5 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa
"Wjazd Bolesława Chrobrego do Kijowa", ok. 1837, olej na płótnie, 35,5 x 48,5 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa
"Kawalerzysta na koniu", 1836-50, olej na płótnie, 61 x 46 cm, własność prywatna
"Stefan Czarnecki na koniu", 1848, akwarela, ołówek na papierze, 53,3 x 39,6 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa
"W karocy", piórko, atrament na papierze, 21,6 x 17,8 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa
"Syn artysty na kucu", 1837-40, olej na płótnie, 61 x 50 cm, Muzeum Narodowe, Poznań
"Kirasjerzy (Kirasjerzy francuscy)", przed 1935, olej na płótnie, 55 x 67,5 cm, własność prywatna
"Koń", ołówek na papierze, 23 x 20 cm, własność prywatna
Obecnie obraz polskiego malarstwa lat czterdziestych i pięćdziesiątych XIX wieku jawi się nieporównanie bogatszy, dzięki znajomości dzieła, które ówczesnym pozostawało niemal nieznane - malarstwa Piotra Michałowskiego. Powstawało ono bowiem poza publicznym obiegiem, ujawniły je w pełni dopiero wystawy zorganizowane w końcu stulecia. Michałowski, ziemianin, wszechstronnie wykształcony, dużo podróżujący po Europie, sprawował wiele funkcji publicznych i społecznych, był organizatorem przedsięwzięć przemysłowych, zapobiegliwym gospodarzem własnych majątków. Wśród jego licznych zatrudnień malarstwo nie stanowiło jednak - co było wtedy dość powszechne - wielkopańskiej, amatorskiej rozrywki. W Paryżu odbył poważnie traktowane studia malarskie, dzięki którym zbliżył się do sztuki nieżyjącego już wielkiego francuskiego romantyka Theodore'a Gericault. Podróżom zawdzięczał znajomość dawnego malarstwa europejskiego, z którego najsilniej oddziałały nań dzieła Velazqueza. Twórczość Michałowskiego jest tematycznie bardzo różnorodna. Był batalistą, zafascynowanym legendą napoleońską, tworzącym też liczne obrazy na chwałę oręża polskiego z myślą o sali hetmanów na zamku wawelskim. Ważne miejsce w jego dziele zajmują wyobrażenia koni - niezliczone akwarelowe i olejne studia zwierząt, zaprzęgów, ekwipaży, jeźdźców, kawalkad. Choć to właśnie motyw "koński" miał stać się jednym z najpopularniejszych w malarstwie polskim (m.in. za sprawą korzystającego z porad Michałowskiego Juliusza Kossaka), najbardziej niezwykłe w malarskim dorobku artysty są studia fizjonomiczne. Ich modele to postacie z najbliższego, rodzinno-gospodarskiego kręgu: własne dzieci, domownicy, służba, wieśniacy, Żydzi. Szczególnie przejmujące są wizerunki bezimienne, jak Seńko - chłop w donkiszotowym pancerzu czy wioskowy "Kardynał", przyobleczony w biret i purpurę kościelnego dostojnika. Frenetyczny rozmach sztuki Michałowskiego, brawura pędzla, malarskie mistrzostwo stapiające inspiracje francuskim romantyzmem i sztuką dawnych mistrzów, wyczucie koloru o ograniczonych, lecz wspaniale harmonizowanych tonacjach, nie tylko nie mają żadnego precedensu w sztuce polskiej, ale dają artyście, wciąż poza Polską nie dość dostrzeganą, poważną pozycję w historii europejskiego malarstwa romantycznego. [*]
Dzieła artysty w: Pinakotece - Galerii Malarstwa Polskiego
Obrazy malarza w: malarze.com
Życiorys malarza w Wikipedii: http://pl.wikipedia.org/wiki/Piotr_Michałowski
Notka o artyście w encyklopedii INTERIA.PL
Uzyskane ceny na prace artysty w: AGRA-ART
SKLEP |