|
|
|
|
|
|
"Przekupki francuskie", 1833, akwarela na papierze, 28,9 x 21,9 cm, Muzeum Narodowe, Kielce
"Koń z jeźdzcem", akwarela, ołówek na papierze, 42 x 33 cm, Muzeum Sztuki, Łódź
"Konie", akwarela, ołówek na papierze, 36 x 39,3 cm, Muzeum Sztuki, Łódź
|
|
|
"Koń u żłobu", ok. 1830, olej na płótnie, 35,5 x 37 cm, Muzeum Narodowe, Kielce
"Koń pędzący w galopie", ok. 1833, akwarela na papierze, 41 x 37 cm, Muzeum Narodowe, Kielce
"Ludwik Popiel na koniu", 1831-32, olej na płótnie, 53 x 44 cm, Muzeum Narodowe, Kielce
|
|
|
"Konie zaprzęgowe", akwarela, tusz na papierze, 27,9 x 41,8 cm, własność prywatna
"Jeździec w stroju polskim (Lisowczyk)", 1841-45, olej na płótnie, 61 x 47,5 cm, Muzeum Narodowe, Poznań
"Portret Marii Michałowskiej", olej na płótnie, 71 x 57,5 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa
Obecnie obraz polskiego malarstwa lat czterdziestych i pięćdziesiątych XIX wieku jawi się nieporównanie bogatszy, dzięki znajomości dzieła, które ówczesnym pozostawało niemal nieznane - malarstwa Piotra Michałowskiego. Powstawało ono bowiem poza publicznym obiegiem, ujawniły je w pełni dopiero wystawy zorganizowane w końcu stulecia. Michałowski, ziemianin, wszechstronnie wykształcony, dużo podróżujący po Europie, sprawował wiele funkcji publicznych i społecznych, był organizatorem przedsięwzięć przemysłowych, zapobiegliwym gospodarzem własnych majątków. Wśród jego licznych zatrudnień malarstwo nie stanowiło jednak - co było wtedy dość powszechne - wielkopańskiej, amatorskiej rozrywki. W Paryżu odbył poważnie traktowane studia malarskie, dzięki którym zbliżył się do sztuki nieżyjącego już wielkiego francuskiego romantyka Theodore'a Gericault. Podróżom zawdzięczał znajomość dawnego malarstwa europejskiego, z którego najsilniej oddziałały nań dzieła Velazqueza. Twórczość Michałowskiego jest tematycznie bardzo różnorodna. Był batalistą, zafascynowanym legendą napoleońską, tworzącym też liczne obrazy na chwałę oręża polskiego z myślą o sali hetmanów na zamku wawelskim. Ważne miejsce w jego dziele zajmują wyobrażenia koni - niezliczone akwarelowe i olejne studia zwierząt, zaprzęgów, ekwipaży, jeźdźców, kawalkad. Choć to właśnie motyw "koński" miał stać się jednym z najpopularniejszych w malarstwie polskim (m.in. za sprawą korzystającego z porad Michałowskiego Juliusza Kossaka), najbardziej niezwykłe w malarskim dorobku artysty są studia fizjonomiczne. Ich modele to postacie z najbliższego, rodzinno-gospodarskiego kręgu: własne dzieci, domownicy, służba, wieśniacy, Żydzi. Szczególnie przejmujące są wizerunki bezimienne, jak Seńko - chłop w donkiszotowym pancerzu czy wioskowy "Kardynał", przyobleczony w biret i purpurę kościelnego dostojnika. Frenetyczny rozmach sztuki Michałowskiego, brawura pędzla, malarskie mistrzostwo stapiające inspiracje francuskim romantyzmem i sztuką dawnych mistrzów, wyczucie koloru o ograniczonych, lecz wspaniale harmonizowanych tonacjach, nie tylko nie mają żadnego precedensu w sztuce polskiej, ale dają artyście, wciąż poza Polską nie dość dostrzeganą, poważną pozycję w historii europejskiego malarstwa romantycznego. [*]
Dzieła artysty w: Pinakotece - Galerii Malarstwa Polskiego
Obrazy malarza w: malarze.com
Życiorys malarza w Wikipedii: http://pl.wikipedia.org/wiki/Piotr_Michałowski
Notka o artyście w encyklopedii INTERIA.PL
Uzyskane ceny na prace artysty w: AGRA-ART
| SKLEP |
