"Portret Emila Zygadłowicza", 1921, olej na desce, 35 x 26 cm, Muzeum Śląskie, Katowice
"Portret Pani B.", przed 1914, olej na desce, 36 x 27 cm, Muzeum Narodowe, Kielce
"Portret kobiety. Wanda z Sunderlandów Fiedler", ok. 1901-02, olej na płótnie, 81 x 65 cm, Muzeum Narodowe, Kielce
"Pejzaż z Frydmana", ok. 1906, olej na desce, 31 x 41,5 cm, Muzeum Narodowe, Kielce
"Pokój", 1902, olej na płótnie, 68 x 85 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa
"Portret Bronisławy Ostrowskiej", 1901, olej na płótnie, 74,5 x 90,5 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa
"Zachód słońca nad wodą", 1920, olej na sklejce, 29,8 x 42 cm, własność prywatna
"Portret pani", 1918, olej na płótnie, 54 x 45,2 cm, własność prywatna
"Portret pani z papierosem", 1909, olej na płótnie, 81 x 68 cm, własność prywatna
Modernizm pozostawił wspaniałą galerię ludzkich wizerunków. Większość tych portretów to podobizny ludzi w różny sposób związanych ze środowiskami artsytyczno-intelektualnymi, głównie Warszawy i Krakowa. Nigdy przedtem malarze polscy nie wczuwali się tak w psychikę swych modeli, nie przenikali ukrytego za maską twarzy wewnętrznego życia, jak to potrafili Olga Boznańska czy Konrad Krzyżanowski. Właśnie portrety - nerwowe, niespokojne, malancholijne - najwyraźniej objawiają dekadencką jesienność, schyłkowość tej, tak ostentacyjnie deklarującej swą młodość epoki. W jej pesymistycznej tonacji wyjątkiem jest promienna afirmacja życia, jaką tchnie malarstwo Józefa Mehoffera.
[*]
SKLEP |