|
O wiêcej informacji na temat warunków sprzeda¿y - ceny, proweniencji obrazu, przesy³ki itp. prosimy o kontakt pod adresem galeria.artyzm@gmail.com
|
| Koniczek - ¦wiat³o (02261)
Krzysztof Koniczek
"¦wiat³o w lesie”
akryl na p³ótnie,
wymiary: 81 x 116 cm
ZAPYTAJ O CENÊ
kontakt: galeria.artyzm@gmail.com
|
 | Krzysztof Koniczek urodzi³ siê w 1955 roku w Olecku. Studia w Pañstwowej Wy¿szej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu, obecnie ASP na wydziale Malarstwa, Grafiki i Rze¼by. Dyplom w pracowni prof. Waldemara ¦wierzego.
Pierwsz± indywidualn± wystawê mia³ w po³owie lat 80. w czasie, gdy m³odzi rzeczywi¶cie byli gniewni, a to za spraw± kryzysu, zarówno europejskiej jak i amerykañskiej awangardy lat 70. Je¶li dodaæ, ¿e towarzyszy³o temu rozczarowanie polityk±, socjotechnik± i kultur± masow±, jasne staj± siê ówczesne poszukiwania nowej estetyki i w ogóle innej postawy. Poszukiwania te przybra³y tak radykaln± postaæ, ¿e krytyka nie cofnê³a siê przed nazwaniem skrajnie ekspresyjnych poczynañ m³odych twórców „agrafk± w policzku wspó³czesnej sztuki”. To by³ czas, w którym artysta wyra¿a³ siebie i tylko siebie bez po¶rednictwa racjonalizmu i logiki. Do lamusa odes³ano wówczas wszystkie stare i nowe kanony Piêkna, uprawiano punk rock i reggae, a w galeriach królowali performerzy, nowi „dzicy” i video-art.
Najwcze¶niejsze p³ótna Koniczka to p³aszczyzny ostentacyjnie lekcewa¿±ce klasyczn± kompozycjê w dodatku o kolorystyce budowanej na zderzeniach czerwieni z zieleni± lub b³êkitu z oran¿em. O takim malarstwie pisa³ Kasimir Edschmid w jednym z wa¿niejszych wyznañ ekspresjonistów: „Ekspresjonista nie widzi lecz patrzy. On nie odnotowuje ale ¿yje. On nie reprodukuje ale tworzy. On nie selekcjonuje ale szuka.” Do pierwszej indywidualnej wystawy malarstwa Koniczka w Poznaniu doskonale przystaje prasowa wypowied¼ Salome z roku 1980 – „Dla mnie nie jest to zagadnienie stylu lecz postawa ¿yciowa. Jest to zwi±zane z uczuciem bycia wolnym, ze swobodn± prac± ...”
W drugiej fazie twórczo¶ci – a jest to artysta pracuj±cy du¿o – Koniczek, nie rezygnuj±c z malarstwa „pe³nego farby i pêdzla”, wzbogaca je o my¶lenie w³a¶ciwe plakatowi. Powstaj± wówczas p³ótna bardziej zorganizowane, mniej intuicyjne i spontaniczne ale zawsze bardzo ekspresyjne. |
 |
| Weryñski, Waldemar | Brzozowska, Renata | ¯ywolewski, Stanis³aw | Stokfisz Delarue, Jan | Wrona, Dagmara | Koniczek, Krzysztof | Trzaska, Krzysztof | Sokó³, Leszek | Weiss, Wojciech | Gosik, Andrzej | Piórko, Marta | D±browski, Krzysztof | Bembenista, Jan | Sadowski, Pawe³ | Michalik, Borys | Osak, Agnieszka | Selin, Marlena | B±k, Karol | Rej, Aleksandra | Górecki, Henryk | Zdyba³, Mariusz | M³odo¿eniec, Stanis³aw | Lipowczan, Jacek | Lisek, Kamil | Ziêtara, Robert | Tylek, Zofia i Andrzej | Majrowski, Zbigniew | Rembieliñski, Piotr | Wójcik, Malwina | Porada, Daniel | Serwin, Magdalena | Rybi, Stefan | Sporski, Wac³aw | |