 | Snieżana Viteckaja - białoruska malarka, urodzona w Grodnie. Tu też żyje i tworzy. Artystka zajmuje się głównie malarstwem sztalugowym, jest także autorką ilustracji książkowych. Jej malarstwo to mieszanka realizmu i romantyzmu. Niezwykle bogate w szczegół oleje i akwarele, kuszą dopracowaniem. Połączenie tematyki realistycznych przedstawień z nieco surrealistycznymi elementami nie nudzi widza. Jednocześnie spokojna kompozycja i stonowana kolorystyka koi zmysły oglądającego.
Malarka apeluje do norm etycznych, które ludzkość wypracowała w trakcie swojego rozwoju. W tym celu, aby moralność i duchowość nie poszły w zapomnienie, nie stały się „eks”, Snieżana utrwala ważność takich pojęć jak „miłość”, „dobro”, „wierność”, „przyjaźń”, „obowiązek”.
W swoim dążeniu do urojonego nieziemskiego szczęścia jej postacie- przy zewnętrznej różnorodności- wewnętrznie są podobne. Ich środowisko jest wypełnione aromatem dziwnych kwiatów, świergotem niezwykłych ptaków, wielkością architektonicznych kulis, ledwo słyszalnym echem stuleci na stanąwszym zegarku.
Opóźnione działanie przecieka z jednego dzieła do drugiego; zastygając na jakąś chwilę, staje się dostępnym dla odbiorcy. Poza czasem są odbierane sylwetki piękności . Koncentrując uwagę przeważnie na postaciach kobiecych, Snieżana Witecka tworzy portrety atrakcyjnych, w swojej niezapomnianej urodzie, przedstawicielek płci rzeczywiście słabej – bezbronnych, subtelnych, marzycielskich. Malarka ubiera je w staroświeckie stroje, podkreślając tajemniczość raz stylizacją ubrań szlachcianek z portretów sarmackich, innym razem kostiumów etnicznych. Ona tworzy mistyczne i zmienne w swojej tajemniczości duchowe oblicze kobiety, która patrzy na świat szeroko otwartymi oczyma, promieniując odwiecznym pięknem wszechświata. Autorka nawołuje współczesnych znaleźć w sobie wzniosły, nie dotknięty szarą powszednością świat, który może płonąć jaskrawo, a może ledwie się żarzyć, lecz zawsze pomaga nie tracić nadziei.
Historyk sztuki Zagidulina M.A.
Fantazyjne obrazy stworzone przez malarkę Snieżnę Witecką zapraszają odbiorcę do świata tajemniczej alegorii, utkanej z mieniących się kolorów tęczy, jubilerskich smug-koralików.
Młoda dziewczyna, będąca centralnym obrazem twórczości malarki- symbol wiecznej młodości i dobrobytu, pierwotnej energii istnienia, symbol uduchowionego i wzniosłego życia, czystego jak poranna rosa, powstaje przed nami w różnych odsłonach.
Snieżana Witecka za pośrednictwem stałych rozważań o harmonii ducha i materii prowadzi serdeczną rozmowę ze swoim odbiorcą, uchylając kurtyny do innej przestrzeni, w której efemeryczne i namacalne przeplatają się we wspólnej opowieści o pięknie, o najcenniejszym, co ma człowiek- wierze, dążeniu do źródła duchowości, piękna przyrody i twórczej energii człowieka.
Historyk sztuki Czajko M.P.
|
 |
