 |
Krzysztof Żyngiel ps. Animus uznany został za jednego z 13 najpopularniejszych malarzy polskich, młodego pokolenia w 2009 roku. W 2010 roku artysta oficjalnie został zaliczony do grona najwybitniejszych artystów malarstwa światowego.
Krzysztof Żyngiel artysta malarz pochodzenia polsko-litewskiego urodził się 02.09.1982 roku w Częstochowie. Już od najmłodszych lat rysował i malował oraz wykonywał swoje pierwsze prace rzeźbiarskie. Ukończył Szkołę Podstawową nr 1 w Częstochowie. Brał udział w licznych konkursach plastycznych zdobywając wiele nagród na terenie miasta, prócz tego nagrody i wyróżnienia w konkursach narodowych i międzynarodowych. Następnie rozpoczął naukę w III Liceum Ogólnokształcącym im. dr W. Biegańskiego w
Częstochowie.
Osiągnięciami było zdobycie I miejsca w ogólnopolskim konkursie „Architektura mojego miasta” oraz „Krajobraz z Polski-tradycje, współczesność, przyszłość”, kilkukrotne zajęcie pierwszego miejsca w konkursach plastycznych zatytułowanych: „Nie pal”, „Krajobrazy jurajskie”, „Dzień ziemi” oraz wyróżnienie z okazji obchodów „Dnia ziemi”.
Szkołę ukończył zdobywając wykształcenie średnie w latach 2000/2001. Następnie rozpoczął studia na Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Brał udział w licznych wystawach. Zdobył wyróżnienie od Tomasza Sętowskiego za rysunek przedstawiający „fantastyczną wizję barokowego popiersia kobiecego” (Gazeta Wyborcza artykuł „Trzy godziny z życia malarza” 17 stycznia 2005 roku). W roku akademickim 2005/2006 ukończył Akademię im. Jana Długosza w Częstochowie zdobywając
wykształcenie wyższe z tytułem magister sztuki artysta plastyk. Pracę magisterską obronił na ocenę bardzo dobrą, a dyplom z wyróżnieniem..
Raz w roku artysta udziela się charytatywnie oddając jedną ze swoich prac na cele dobroczynne. Ponadto prace Krzysztofa Żyngiel znajdują się u prywatnych kolekcjonerów w Warszawie, Rzeszowie, Katowicach, Krakowie, Kaliszu, Kielcach, Przemyślu, Gdyni, Łebie, Zakopanem oraz poza granicami naszego kraju: Hiszpania, USA, Niemcy, Szwecja, Włochy, Rosja, Turcja, Tunezja
Krzysztof Żyngiel o sobie…
„Porzuć to w co do tej pory wierzyłeś,
pozostaw za tymi drzwiami świat, w którym żyłeś
wkraczasz do świata magii, o której tylko śniłeś…”
Wizja „Apokaliptycznych miast” przywiera często kształty antropomorficznych ciał, które nie są toporne, stają się smukłe nie zatracając przy tym swojej sztywności. Monumentalne polis gdzie postacie, dłonie oraz twarze przedstawiam w połączeniu z architekturą mogę śmiało nazwać wierszem malarskim intonacyjno-zdaniowym. Opierając się o bogatszą symbolikę przemyślenia i zwroty pisane po łacinie dopowiadające narracje, mogę wyrazić samego siebie oraz przekaz, którym pragnę się
podzielić z widzem. Maluję często miasta, prezentujące różne przykłady rozwiązań architektonicznych. Połączenie budowli z murami obronnymi (mającymi ochronić nas przed złem), bramami miejskimi (skrywającymi tajemnicę). Ukazuję dawną zabudowę rezydencjonalną. W większości jest ona pozbawiona życia i wygasła. Miejsca obronne, pałacowe, dworskie, sakralne, które niegdyś miały swoją świetlaną przeszłość są teraz upadłe i wymarłe.
Deszcz siarki i ognia, który zalał legendarną Sodomę i Gomorę porównać można do dzisiejszych ognisk i stanów zapalnych na całym świecie. Naloty bombowe, ataki terrorystyczne, zamachy, pociski raniące ludzi jak roje pszczół to wszystko nas wyniszcza. Przeraża mnie codzienna wizja miast, która ukazuje się w mojej głowie jak migawka z aparatu. Obraz ten ciężko jest wymazać z pamięci. Widząc sceny śmierci i zagłady, które przedstawiam w żywych lub monochromatycznych barwach przerażają mnie. Wiem,
że to dar, z którym muszę żyć. Musimy pamiętać, że tam gdzie jest zło jest i dobro. Zatem istnieje nadzieja, modlitwa i dążenie do lepszego jutra. Dobro można zawsze wydobyć, trzeba jednak zajrzeć i zrozumieć samego siebie.
„Pulchrum in natura jacet,
et solum mundum visum
et comprehensum revelare
id potest” |
 |
