Mieszko II

Mieszko II (990-1034). Został królem z woli wielkiego ojca Bolesława Chrobrego, mimo że był młodszym synem. Ojciec także zarządził jego małżeństwo z Rychezą, siostrzenicą cesarza Ottona III w 1013 r. Bracia Mieszka, starszy Bezprym oraz młodszy Otton, nie pogodzili się z decyzją ojca, a w swej walce przeciwko Mieszkowi uzyskali poparcie koalicji niemiecko-ruskiej. Za jego panowania Czesi zajęli Morawy, Niemcy - Łużyce, Duńczycy - Pomorze, Rusini - Grody Czerwieńskie. Rycheza opuściła kraj potajemnie, zabierając do Niemiec insygnia królewskie. Niedawno zbudowane państwo znalazło się w stanie rozkładu. W 1033 r. Mieszko uznaje zwierzchnictwo cesarza i zrzeka się korony i tytułu królewskiego. Po śmierci Mieszka na ziemiach polskich wybuchła wojna domowa. Mieszko pozostawił syna Kazimierza i dwie córki. [malarstwo]