Teodor Lubieniecki
(Czarkowy k. Krakowa lub Siedliska k. Lublina 1654 - 1718 lub 1720)
Lubieniecki (Lubienietzki, Lubienietz) Teodor. Malarz i rytownik epoki baroku, brat Krzysztofa Lubienieckiego, pochodził z rodziny ariańskiej. Rysunku uczył się w Hamburgu, malarstwa w Amsterdamie w pracowni G. de Lairesse'a. Podróżował następnie do Włoch oraz służył w wojsku jako najemny oficer. Od roku 1696 mieszkał w Berlinie, gdzie w 1697 r został adiunktem w Królewskiej Akademii Sztuk. W latach 1702-04 byl jej rektorem. W 1706 r powrócił na stałe do Polski. Spośród niewielu zachowanych dzieł artysty wyróżniają się rysunki masek (rzeźbionych przez A. Schluetera) umierających wojowników, olejne portrety, rytowane fantastyczne krajobrazy, w których naturalistycznie oddane elementy przyrody (surowe skaliste okolice, dzika roślinność) dopelniaja ruiny, pomniki oraz małe postacie ludzkie. (wg. Słownika Malarzy Polskich)
"Portret rodziny", przed 1700, olej na płótnie, 101 x 125,5 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa
"Nawigator", 1716 (?), olej na płótnie, 119,4 x 96,5 cm, własność prywatna
"Alegoria Sztuki", kreda, 31,5 x 31,5 cm, własność prywatna
"Krajobraz antykizujacy", 1698-1701, Zbiory Czartoryskich, Kraków
"Krajobraz nadwodny z łodzią i postaciami", 1694, olej na desce, 10 x 14 cm, własność prywatna
Życiorys malarza w Wikipedii: http://pl.wikipedia.org/wiki/Teodor_Lubieniecki
Zobacz wyniki aukcji
PRACE ARTYSTÓW WSPÓŁCZESNYCH NA SPRZEDAŻ
PRACE ARTYSTÓW WSPÓŁCZESNYCH NA SPRZEDAŻ
