Józef Peszka
(Kraków 19 lutego 1767 - Kraków 4 września 1831)
Malarstwa uczył się u F. Smuglewicza w Warszawie. Wiele podróżował po kresach i po wschodnich ziemiach dawnej Rzeczypospolitej. Dłuższy czas przebywał w Nieświeżu, gdzie pracował dla Michała Radziwiłła. Następnie osiadł w Krakowie. Od 1815 był profesorem malarstwa w Szkole Sztuk Pięknych. Malował obrazy historyczne, przede wszystkim jednak portrety bohaterów narodowych, działaczy oświeceniowych, magnatów, a także mieszczan. Kobiety chętnie przedstawiał jako postaci mitologiczne. Neoklasycyzm splatał się u niego z sarmatyzmem i elementami romantyzmu. [*]
"Portret rodziny Borchów", olej na płótnie, 217 x 252 cm, Muzeum Narodowe, Kielce
"Portret Stanisława Kublickiego", 1790-91, olej na płótnie, 155 x 111 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa
"Portret Franciszka Smuglewicza", 1790-1800, Lwowska Galeria Sztuki, Lwów
Dzieła artysty w Pinakotece – Galerii Malarstwa Polskiego
Życiorys malarza w Wikipedii: http://pl.wikipedia.org/wiki/Józef_Peszka
Notka o artyście w encyklopedii INTERIA.PL
PRACE ARTYSTÓW WSPÓŁCZESNYCH NA SPRZEDAŻ
PRACE ARTYSTÓW WSPÓŁCZESNYCH NA SPRZEDAŻ
