|
|
|
|
|
|
"Konie ciągnące wóz", 1844-46, sepia na papierze, 29,2 x 39,4 cm, własność prywatna
"Napoleon na koniu", 60,5 x 49,5 cm, Muzeum Narodowe, Kraków
"Stefan Czarniecki na koniu", ok. 1845, olej na płótnie, 76 x 59 cm, Muzeum Narodowe, Kraków
|
|
|
"Oficer na siwym koniu", ok. 1840, akwarela na papierze, 27 x 23 cm, własność prywatna
"Gen. Dwernicki na czele II pułku ułanów", ok. 1840, olej na płótnie, 74 x 117 cm, Muzeum Narodowe, Kraków
"Krakowiacy", olej na płótnie, 60 x 90 cm, Muzeum Narodowe, Kraków
|
|
|
"Amazonka", ok. 1853-55, olej na płótnie, 63 x 49,5 cm, Muzeum Śląskie, Katowice
"Niebiescy husarzy", 49 x 63,5 cm, Muzeum Narodowe, Kraków
"Studium głowy końskiej", 1846(?), olej na płótnie, 94 x 72 cm, Muzeum Narodowe, Kraków
Obecnie obraz polskiego malarstwa lat czterdziestych i pięćdziesiątych XIX wieku jawi się nieporównanie bogatszy, dzięki znajomości dzieła, które ówczesnym pozostawało niemal nieznane - malarstwa Piotra Michałowskiego. Powstawało ono bowiem poza publicznym obiegiem, ujawniły je w pełni dopiero wystawy zorganizowane w końcu stulecia. Michałowski, ziemianin, wszechstronnie wykształcony, dużo podróżujący po Europie, sprawował wiele funkcji publicznych i społecznych, był organizatorem przedsięwzięć przemysłowych, zapobiegliwym gospodarzem własnych majątków. Wśród jego licznych zatrudnień malarstwo nie stanowiło jednak - co było wtedy dość powszechne - wielkopańskiej, amatorskiej rozrywki. W Paryżu odbył poważnie traktowane studia malarskie, dzięki którym zbliżył się do sztuki nieżyjącego już wielkiego francuskiego romantyka Theodore'a Gericault. Podróżom zawdzięczał znajomość dawnego malarstwa europejskiego, z którego najsilniej oddziałały nań dzieła Velazqueza. Twórczość Michałowskiego jest tematycznie bardzo różnorodna. Był batalistą, zafascynowanym legendą napoleońską, tworzącym też liczne obrazy na chwałę oręża polskiego z myślą o sali hetmanów na zamku wawelskim. Ważne miejsce w jego dziele zajmują wyobrażenia koni - niezliczone akwarelowe i olejne studia zwierząt, zaprzęgów, ekwipaży, jeźdźców, kawalkad. Choć to właśnie motyw "koński" miał stać się jednym z najpopularniejszych w malarstwie polskim (m.in. za sprawą korzystającego z porad Michałowskiego Juliusza Kossaka), najbardziej niezwykłe w malarskim dorobku artysty są studia fizjonomiczne. Ich modele to postacie z najbliższego, rodzinno-gospodarskiego kręgu: własne dzieci, domownicy, służba, wieśniacy, Żydzi. Szczególnie przejmujące są wizerunki bezimienne, jak Seńko - chłop w donkiszotowym pancerzu czy wioskowy "Kardynał", przyobleczony w biret i purpurę kościelnego dostojnika. Frenetyczny rozmach sztuki Michałowskiego, brawura pędzla, malarskie mistrzostwo stapiające inspiracje francuskim romantyzmem i sztuką dawnych mistrzów, wyczucie koloru o ograniczonych, lecz wspaniale harmonizowanych tonacjach, nie tylko nie mają żadnego precedensu w sztuce polskiej, ale dają artyście, wciąż poza Polską nie dość dostrzeganą, poważną pozycję w historii europejskiego malarstwa romantycznego. [*]
Dzieła artysty w: Pinakotece - Galerii Malarstwa Polskiego
Obrazy malarza w: malarze.com
Życiorys malarza w Wikipedii: http://pl.wikipedia.org/wiki/Piotr_Michałowski
Notka o artyście w encyklopedii INTERIA.PL
Uzyskane ceny na prace artysty w: AGRA-ART
| SKLEP |
