|
|
|
|
|
|
"Portret Maksymiliana Oborskiego w fezie", ok. 1840-48, olej na płótnie, 68 x 55,5 cm, Muzeum Narodowe, Kraków
"Dziadek wiejski", po 1840, olej na płótnie, 60,5 x 46 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa
"Rajtar na koniu", olej na papierze na tekturze, 62 x 48,3 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa
|
|
|
"Napoleon na koniu", ok. 1835-37, olej na płótnie, 70 x 57 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa
"Napoleon na koniu", 1840, ołówek, tusz na papierze, 60 x 46 cm, Muzeum Literatury, Warszawa
"Krakus z lancą, konno", akwarela, ołówek na papierze, 68 x 51 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa
|
|
|
"Gipsiarnia", ok. 1832-33, olej na płótnie, 59 x 71,5 cm, Muzeum Narodowe, Kraków
"Kirasjerzy", ok. 1835-37, olej na płótnie, 33,5 x 30 cm, Muzeum Narodowe, Poznań
"Dragoni", 1832-33, akwarela na papierze, 39 x 22 cm, Muzeum Narodowe, Poznań
Obecnie obraz polskiego malarstwa lat czterdziestych i pięćdziesiątych XIX wieku jawi się nieporównanie bogatszy, dzięki znajomości dzieła, które ówczesnym pozostawało niemal nieznane - malarstwa Piotra Michałowskiego. Powstawało ono bowiem poza publicznym obiegiem, ujawniły je w pełni dopiero wystawy zorganizowane w końcu stulecia. Michałowski, ziemianin, wszechstronnie wykształcony, dużo podróżujący po Europie, sprawował wiele funkcji publicznych i społecznych, był organizatorem przedsięwzięć przemysłowych, zapobiegliwym gospodarzem własnych majątków. Wśród jego licznych zatrudnień malarstwo nie stanowiło jednak - co było wtedy dość powszechne - wielkopańskiej, amatorskiej rozrywki. W Paryżu odbył poważnie traktowane studia malarskie, dzięki którym zbliżył się do sztuki nieżyjącego już wielkiego francuskiego romantyka Theodore'a Gericault. Podróżom zawdzięczał znajomość dawnego malarstwa europejskiego, z którego najsilniej oddziałały nań dzieła Velazqueza. Twórczość Michałowskiego jest tematycznie bardzo różnorodna. Był batalistą, zafascynowanym legendą napoleońską, tworzącym też liczne obrazy na chwałę oręża polskiego z myślą o sali hetmanów na zamku wawelskim. Ważne miejsce w jego dziele zajmują wyobrażenia koni - niezliczone akwarelowe i olejne studia zwierząt, zaprzęgów, ekwipaży, jeźdźców, kawalkad. Choć to właśnie motyw "koński" miał stać się jednym z najpopularniejszych w malarstwie polskim (m.in. za sprawą korzystającego z porad Michałowskiego Juliusza Kossaka), najbardziej niezwykłe w malarskim dorobku artysty są studia fizjonomiczne. Ich modele to postacie z najbliższego, rodzinno-gospodarskiego kręgu: własne dzieci, domownicy, służba, wieśniacy, Żydzi. Szczególnie przejmujące są wizerunki bezimienne, jak Seńko - chłop w donkiszotowym pancerzu czy wioskowy "Kardynał", przyobleczony w biret i purpurę kościelnego dostojnika. Frenetyczny rozmach sztuki Michałowskiego, brawura pędzla, malarskie mistrzostwo stapiające inspiracje francuskim romantyzmem i sztuką dawnych mistrzów, wyczucie koloru o ograniczonych, lecz wspaniale harmonizowanych tonacjach, nie tylko nie mają żadnego precedensu w sztuce polskiej, ale dają artyście, wciąż poza Polską nie dość dostrzeganą, poważną pozycję w historii europejskiego malarstwa romantycznego. [*]
Dzieła artysty w: Pinakotece - Galerii Malarstwa Polskiego
Obrazy malarza w: malarze.com
Życiorys malarza w Wikipedii: http://pl.wikipedia.org/wiki/Piotr_Michałowski
Notka o artyście w encyklopedii INTERIA.PL
Uzyskane ceny na prace artysty w: AGRA-ART
| SKLEP |
